Καλή χρονιά!
Θα ευχηθώ φέτος να είναι η απαρχή της φώτισης μας, της ανάτασης μας και της συνειδητής αξιολόγησης της πορείας που έχουμε χαράξει στη ζωή μας για να μπορέσουμε να απολαύσουμε όσο το δυνατόν καλύτερα την διαδρομή μας ή να την τροποποιήσουμε αν δεν είναι λειτουργική.
Όλοι στο ίδιο μέρος επιστρέφουμε, στην Ιθάκη μας και όλοι βιώνουμε βαθιά μέσα μας την νοσταλγία, την λαχτάρα της επιστροφής. Η διαδρομή όμως του καθενός είναι προσωπική και όσο και αν θέλουμε να πιστεύουμε πως το δικό μας μονοπάτι είναι καλύτερο από κάποιου άλλου, καλύτερο θα είναι να ανοιχτούμε και στην πραγματικότητα του άλλου. Σημασία δεν έχει ο τρόπος που ο καθένας κάνει το ταξίδι του, αλλά η επίγευση που αφήνει στο στόμα του η ποιότητα της επιλογής του για την πορεία που χαράζει. Είναι άραγε γλυκιά, παιχνιδιάρικη, έχει αγάπη, ανοιχτή καρδιά, εμπιστοσύνη, συγχώρηση, αμοιβαιότητα, χαρά και δημιουργικότητα ή είναι στυφή, θυμωμένη, πικρή και επικριτική;
Ας παραμείνουμε λοιπόν στο δικό μας μονοπάτι, κοιτώντας αυστηρά την δική μας κόλλα αναφοράς και όχι του διπλανού μας, όπως στο σχολείο την ώρα των εξετάσεων και με συνειδητότητα ας παρατηρήσουμε τι μας συμβαίνει καθημερινά, καθώς γυρνάμε στο “σπίτι” μας. Μήπως ακόμα εμπλεκόμαστε σε κάθε λογής δράματα κάθε μέρα, σε τσακωμούς και χωριστικότητες; Μήπως ακόμα χαονόμαστε μέσα στα τερτίπια του μυαλού μας και τα βάζουμε με τον άλλον αδυνατώντας να ασχοληθούμε με τον εαυτό μας; Μήπως εξακολουθούμε να κριτικάρουμε αυτούς που δεν τα κάνουν καλά; Μήπως παραμένουμε κολλημένοι στις περιοριστικές πεποιθήσεις μας, που μας δυσκολεύουν στην συνύπαρξη; Μήπως έχουμε πάντα κάτι να πούμε, χωρίς ποτέ να ακούμε;
Όλοι έχουμε γνώμες τις οποίες εκφράζουμε με πολλά λόγια, ανάλογα με την αντίληψη που υιοθετούμε για κάθε θέμα. Όμως καθώς αλλάζει η αντίληψη μας, αλλάζουν και οι γνώμες μας. Μέχρι να οδηγηθούμε στον Λόγο μας, σε μια θέση που πηγάζει από την Αλήθεια μας, έχοντας κάνει μια διαδρομή μέσα από τις ανθρώπινες αγωνίες μας, μέσα από τα θεμελιώδη οντολογικά θέματα, όπως τον θάνατο, τον έρωτα, την απόλυτη μοναχικότητα μας, το άγχος, τον φόβο, την σχέση, ας είμαστε ανοιχτοί να ακούμε καλύτερα, να κατανοούμε βαθύτερα, να μεριμνούμε για τον άλλον με μεγαλύτερη ανιδιοτέλεια και ας γνωρίζουμε όλο και λιγότερα.
Όλοι επηρεαζόμαστε από την υποκειμενική μας πραγματικότητα, αυτή έχει σημασία για εμάς γιατί καθορίζει τη ζωή μας. Όμως ο τρόπος με τον οποίον βλέπουμε τον κόσμο μέσα στην υποκειμενική μας αλήθεια- που δεν είναι η αντικειμενική αλήθεια- καθορίζει ποιοι γινόμαστε. Τα γεγονότα της ζωής, τα οποία τις περισσότερες φορές δεν μπορούμε να ελέγξουμε, είναι πάντα εκεί να μας επηρεάζουν και να μας διαπλάθουν ως χαρακτήρες. Αν όμως εμείς σχετιστούμε με αυτά με συνειδητότητα και τα απαρτιώσουμε στον ψυχισμό μας θετικά, αν αποδώσουμε ένα νόημα σε αυτά, τότε μια ζωή μαγική εκδιπλώνεται που μας αφήνει έκπληκτους μπροστά στον θαύμα της ελευθερίας να αναπτυσσόμαστε και να ζούμε όπως εμείς επιθυμούμε.
Η μοίρα πάντα κάνει μεγαλοπρεπή την εμφάνιση της και ορίζει το τοπίο, αλλά και η ελεύθερη βούληση μας πάντα ανταποκρίνεται δημιουργικά και υποδεικνύει, σαν τον καλό στρατηγό, τον τρόπο που θα πορευτούμε, αποφασίζοντας το είδος της δράσης μας.
Ας την ανασύρουμε επιτέλους (!!) φέτος από τα σκοτάδια της, ας της δώσουμε δικαιωματικά τον θρόνο της και ας ενισχύσουμε την αίσθηση του εαυτού μας, των δυνατοτήτων μας και της ελεύθερης επιλογής μας, ως δημιουργοί και όχι ως θύματα. Στον βαθμό που αλληλεπιδρούμε ελεύθερα με την εμπειρία μας, που εξερευνούμε ελεύθερα τον εαυτό μας, γινόμαστε η ίδια η ελευθερία μέσα στον περιορισμό μας.
Καλή μας πορεία!
