Καλώς ήρθατε στον κόσμο των ενηλίκων.
Όταν γίνεσαι γονιός αλλάζουν όλα. Δεν είναι μόνο ο τίτλος σου, καθώς πλέον λέγεσαι μαμά ή μπαμπάς ή οι ευθύνες της καθημερινότητας που πολλαπλασιάζονται, είναι κυρίως η σημασία που αποκτάς εν μια νυκτί σε έναν άλλο άνθρωπο και οι ατελείωτες απαιτήσεις της γονικής μέριμνας που αυτή φέρει. Μιας μέριμνας που δεν τελειώνει ποτέ καθώς η συμβολή σου στην οικογένειά σου, στην ομάδα σου, σε αυτά τα μικρά πλασματάκια που συγκατοικούν μαζί σου, είναι αέναη και τόσο πυρηνικά ουσιώδης που πολλές φορές νιώθεις ακατάλληλος για το δύσκολο καθήκον της ανατροφής τους. Είσαι τόσο σημαντικός στα μάτια τους, που κάθε πράξη σου, κάθε λόγος σου, κάθε κίνηση σου έχει αντίκτυπο. Τέρμα τα ψέμματα, καλώς ήρθατε στον κόσμο των ενηλίκων, όπου τίποτα δεν συγχωρείται.
Ο ρόλος σου αφορά πρωτίστως στην ικανότητα σου να βοηθήσεις κάποιον άλλον να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί με τον εαυτό του. Οι επιτυχίες σου μέχρι τώρα αφορούσαν τους προσωπικούς σου στόχους, την ολοκλήρωση κάποιων καθηκόντων σου, την εξέλιξη των δεξιοτήτων σου. Ο σκοπός της ύπαρξης σου μόλις μετακινήθηκε από το κέντρο σου στην ανάπτυξη του δυναμικού της ομάδας σου και την αποτελεσματική διοίκηση αυτής. Το ζήτημα δεν είναι πια η δική σου δεξιότητα και πόσο αποτελεσματικός είσαι εκτός σπιτιού, αλλά πόσο μπορείς να ηγηθείς με αξιοσύνη εντός της οικογένειας σου, πόσο μπροστά θα πάει η ανάπτυξη των άλλων, πόσο όμορφα θα συνυπάρχετε και πόσο περισσότερο θα ανταποκρίνεται ο καθένας στις ανάγκες της αυτοπραγμάτωσής του και σε αυτές των άλλων.
Συνήθως διαπαιδαγωγούμε ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία μας, την εκπαίδευσή μας, την προσωπικότητά μας, τον τρόπο που εμείς μεγαλώσαμε και ανατραφήκαμε. Όμως τα χρόνια άλλαξαν, όπως και οι απαιτήσεις της κοινωνίας και οφείλουμε προσαρμογή στα νέα δεδομένα. Η αγωγή αυτή απαιτεί ενσυνειδητότητα και εκπαίδευση. Σχολές γονέων, σεμινάρια αυτοβελτίωσης, συνεδρίες αυτογνωσίας, μελέτη και επιμόρφωση, όλα είναι στην υπηρεσία μας για να ενισχύσουμε εκ νέου τους πυλώνες της οικογένειας, τους θεμέλιους λίθους ευτυχισμένων και επιτυχημένων παιδιών.
Πώς να ηγηθούμε της ομάδας μας;
Όχι ως αυστηροί, άκαμπτοι στρατηγοί αλλά αναπτύσσοντας θεραπευτικές στρατηγικές που προάγουν την σχέση και διευκολύνουν την πραγμάτωση και αυτονομία των μελών της. Η σχέση που χτίζει ο γονέας με το παιδί του είναι μια σχέση ζωής που δεν διακόπτεται ποτέ. Οι “κυματισμοί της” παραμένουν ζωντανοί και μετά την απομάκρυνση ή τον θάνατο των μελών και για αυτό ο γονέας χρειάζεται ενσυνειδητότητα, προετοιμασία, ψυχική και συναισθηματική ισορροπία σε όλους τους ρόλους που το καθήκον τον καλεί να αναλάβει. Διότι περί καθήκοντος πρόκειται.
Ένας ενήλικας διαπλάθει έναν άλλον ενήλικα.
‘H μήπως όχι;
Ως γονείς δεν αρκεί να ανακοινώνουμε ένα σχέδιο πλεύσης, πρέπει να κάνουμε την ομάδα μας να το ακολουθήσει οικειοθελώς, όχι με φοβέρες. Για να γίνει αυτό πρέπει να την πείσουμε για την αξιοπιστία μας, την ικανότητά μας να χαράζουμε πορείες, τη δυνατότητά μας να ελισσόμαστε όταν τα πράγματα δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες. Οφείλουμε να δίνουμε το παράδειγμα της πειστικότητας με τα λόγια, τις πράξεις, τον χαρακτήρα και τις δεξιότητες μας. Η ιστορία αυτή δεν αφορά τα παιδιά μας αλλά εμάς τους ίδιους. Αφορά στην δική μας ικανότητα να έχουμε γίνει γονείς του εαυτού μας.
Δεν πρόκειται κανείς να μας χαριστεί σε αυτήν την νέα μας προαγωγή γιατί τα μικρά αυτά ανθρωπάκια μάς ακολουθούν μόνο αν είναι σίγουρα πως μπορούμε να διοικούμε το σπιτικό μας δίκαια και σωστά. Είναι απολύτως πρόθυμα να μας ικανοποιήσουν και να μας ακολουθήσουν και στην αρχή αυτό θα κάνουν. Θα ανοιχτούν ανοχύρωτα σε εμάς και σε ό,τι τους πούμε για τον κόσμο. Θα μας ακούν με το στοματάκι τους ανοιχτό και τα ματάκια τους διάπλατα από περιέργεια για αυτό ελπίζω να έχουμε κάτι όμορφο να μοιραστούμε. Ας είμαστε προσεκτικοί με το έργο μας γιατί μόνο σε βάθος χρόνου θα δούμε το αποτέλεσμα της αξιολόγησής μας. Τα εύσημα θα μας αποδοθούν, όχι επειδή γίναμε γονείς αλλά ανάλογα με το τι είδους γονιός γίναμε, τι δουλειά κάναμε, τι σχέσεις χτίσαμε, τι αξίες διδάξαμε. Ανάλογες θα είναι οι αγκαλιές που θα λάβουμε και οι αναγνωρίσεις και τα ευχαριστώ που θα ακούσουμε.
Γονιός δεν γεννιέσαι, γονιός γίνεσαι.
Αποτελεσματικός γονιός όμως εκπαιδεύεσαι να γίνεις. Τι σημαίνει όμως ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ ΓΟΝΕΑΣ; Το καλύτερο από όλα είναι να δώσει ο καθένας μόνος του τον ορισμό του αποτελεσματικού γονέα. Αναρωτηθείτε τι σημαίνει για εσάς προσωπικά γιατί κάθε ερώτηση χαράζει και την προσωπική πορεία δράσης. Μας κάνει να σκεπτόμαστε και να πράττουμε με σχέδιο. Το δύσκολο αυτό έργο δεν έγκειται, όπως συχνά ακούμε, μόνο στις καθημερινές δυσκολίες που κάθε γονιός, ως καλός μάνατζερ οφείλει να επιλύει, όπως το πρωινό ξύπνημα, την ετοιμασία για το σχολείο, την καθαριότητα του σπιτιού, την αγαστή συμβίωση, την παρακολούθηση της σχολικής επίδοσης, την φροντίδα της τροφής, το πήγαινε έλα στις ξένες γλώσσες, τα αθλητικά δρώμενα, την μουσική, τα ξενύχτια όταν είναι άρρωστα ή όταν βγαίνουν με το πρώτο φλερτ… Η λίστα δεν έχει τελειωμό. Αυτά είναι αναμενόμενα, δεν μας εκπλήσσουν. Δεν έχει να κάνει, ούτε με την επίλυση των οικογενειακών προβλημάτων, την στήριξη μας όταν νιώθουν ευάλωτα ή άρρωστα, την αίσθηση ασφάλειας και σιγουριάς που πρέπει να διαμορφώσουμε, την ανταπόκριση μας στα απαιτητικά περιβάλλοντα του σχολείου, του επαγγελματικού χώρου, του κοινωνικού περίγυρου. Αυτά τα κάνει κάθε γονιός ή οφείλει να τα κάνει, όπως κάθε καλός μάνατζερ που τρέχει την επιχείρηση του, το σπίτι του εν προκειμένω.
Το πιο δύσκολο κομμάτι άπτεται του οράματος κάθε γονιού για την ομάδα του και της προσωπικής του εργασίας για την αύξηση της επιρροής του, προκειμένου δια του παραδείγματος του και της αποτελεσματικής συμπεριφοράς του, του χαρακτήρα του και της αξιοπιστίας του να συμβάλει θετικά στην αυτοπραγμάτωση του κάθε μέλους και στην δόμηση μιας υγιούς προσωπικής ταυτότητας. Η προσπάθεια που καταβάλλει για να γίνει αποτελεσματικός γονέας είναι αυτό που τον κάνει καλό.
Τέλειος γονέας δεν υπάρχει γιατί τέλειος άνθρωπος δεν υπάρχει. Κακός γονέας όμως δεν θα έπρεπε να είναι κανείς.
Η αύξηση της προσωπικής επιρροής είναι αποτέλεσμα προσωπικής δουλειάς.
Αυτή η αύξηση της προσωπικής επιρροής του γονέα είναι το κλειδί της επιτυχίας. Είναι η ίδια του η αυτοπραγμάτωση που θα δώσει τα μέγιστα αποτελέσματα. Η ανάπτυξη των δεξιοτήτων του να ηγηθεί το καράβι και να το βάζει ασφαλώς στο λιμάνι μετά από κάθε τρικυμία αφορά το ίδιο το ταξίδι της ζωής του και κρατά μια ολόκληρη ζωή. Η δημιουργία εμπιστοσύνης κι αξιοπιστίας ξεκινά από τον ίδιο μας τον εαυτό. Ο καλός γονέας οφείλει να είναι προβλέψιμος για να δημιουργεί την αίσθηση ασφάλειας και υπευθυνότητας και δημιουργικός για να ενθαρρύνει την ανεξάρτητη σκέψη, την διαφοροποίηση, την αυτοπραγμάτωση. Κάντε το παιδί σας να σας θαυμάζει, να σας σέβεται, να σας ακούει, να σας χαίρεται γιατί η δύναμη της επίδραση σας επάνω του είναι τεράστια. Μην ξεχνάτε ποτέ πως για να αποδεχτεί κάποιος ένα μήνυμα πρώτα πρέπει να αποδεχτεί το αγγελιοφόρο του.
Τι επιρροή έχετε διαμορφώσει; Σας φοβούνται, σας σέβονται, σας ακούν ή σας θεωρούν ανίκανους να τους βοηθήσετε; Είναι ασφαλές για το παιδί σας να μοιραστεί μαζί σας τα προβλήματα του; Πώς αντιμετωπίζετε τα λάθη τους; Πόσο κοντά ή πόσο μακριά στέκεστε στην καθημερινότητα τους; Τι αξίες διδάσκετε και ποιές από αυτές εφαρμόζετε; Είστε αδιάφορος, αγχώδης, υποστηρικτικός, φευγάτος, παρών, απών κοκ.. Χιλιάδες τα σχετικά ερωτήματα και για αυτό οφείλουμε να αναρωτηθούμε ο καθείς για τον εαυτό του: “Τι γονιός είμαι;” ” Τι σημαίνει ανατρέφω παιδιά για εμένα”, “τι σημαίνει ¨πλάθω ανθρώπους;” ” τι ορισμό δίνω στην επιτυχία στον νέο μου ρόλο” ” τι χρειάζεται να προσφέρω εγώ στην οικογένεια για να βοηθήσω στην αυτοπραγμάτωση τους;” Αυτά τα ερωτήματα απαιτούν τις απαντήσεις μας γιατί σύμφωνα με αυτές θα χαράξουμε πορεία.
Προσοχή στις ανεξίτηλες ουλές.
Το θέμα λοιπόν δεν αφορά λοιπόν μόνο στον όγκο της εργασίας που προκύπτει αλλά στις λεπτοφυείς εκφάνσεις των διαφορετικών απαιτήσεων του έργου. Χρειάζεται εκπαίδευση και συνεχή αξιολόγηση για να μπορούμε να παρακολουθήσουμε τις αλλαγές της οικογένειας, του εαυτού μας και του κόσμου, που τρέχουν με ταχύτητα φωτός. Οφείλουμε να εξασφαλίσουμε πως οι ανάγκες θα ικανοποιούνται και τα ενδιαφέροντα θα ανθίζουν. Να σιγουρέψουμε πως θα βοηθήσουμε το οικογενειακό μας σύστημα να αλλάζει, να θέτει νέες προτεραιότητες, να ανταποκρίνεται στις προκλήσεις κάθε νέου σταδίου στον κύκλο ζωής του. Να δημιουργήσουμε σχέσεις που θα πλησιάζουν όλο και πιο πολύ στην έκφραση του αυθεντικού μας εαυτού, και να βεβαιώσουμε πως ο σεβασμός, η αποδοχή του εαυτού και του έτερου και η ενσυναίσθηση (η ικανότητα να μπαίνεις στα παπούτσια του άλλου) θα είναι η μουσική υπόκρουση της μελωδίας της ευτυχίας που θα παίζει ανεξάντλητα μέσα στο σπίτι μας και στις καρδιές μας.
Θα μου πείτε εύλογα πως όλοι μαθαίνουν να οδηγούν καθώς οδηγούν και θα συμφωνήσω, αλλά θα υπενθυμίσω πως δεν οδηγούν όλοι καλά και κάποιοι είχαν ατυχήματα με ολέθρια αποτελέσματα. Τα ανθρώπινα λάθη είναι αναμενόμενα σε αυτήν την διαδρομή, καθώς όλοι είμαστε ατελείς και συνεχώς μαθαίνουμε, τα βαριά τραύματα όμως με τις ανεξίτηλες ουλές οφείλουμε να τα αποφύγουμε. Με τα μικρά γλυκούλια πλασματάκια δεν παίζουμε παρά μόνο ωραία, αθώα παιχνίδια για αυτό οφείλουμε να είμαστε ακόμα πιο συνειδητοί, πιο προσεκτικοί, πιο ενσυναισθητικοί, πιο αφυπνισμένοι όχι μόνο στο τι κακό μπορεί να τους κάνει ο κόσμος αλλά και εμείς οι ίδιοι, έστω και άθελα μας.
Η διαδρομή είναι μεγάλη για αυτό θα ξεκινήσουμε από τα βασικά.
- Φροντίστε για την υγιή σχέση με τον εαυτό σας και την συνεχή βελτίωση της σχέσης σας με τον σύντροφο (αν υπάρχει) και το παιδί σας.
- Διαβάστε, ενημερωθείτε, απαντήστε σε όσες περισσότερες ερωτήσεις ανακύψουν καθώς στοχάζεστε πάνω στο έργο σας.
- Αξιολογήστε την ετοιμότητα σας για συμβίωση και οικογένεια και δουλέψτε τα θέματα που σας απασχολούν.
- Εκπαιδευτείτε στην ενεργητική ακρόαση, μάθετε να ακούτε καλύτερα, να ακούτε περισσότερο, να ακούτε χωρίς επίκριση.
- Εργαστείτε πάνω στις δεξιότητες επικοινωνίας για να μπορείτε να επιλύετε συγκρούσεις ευκολότερα.
- Αγαπάτε όσο πιο πολύ μπορείτε γιατί μπορείτε και άλλο και θα δείτε πως τότε θα ακούτε καλύτερα και θα κατανοείτε καλύτερα.
- Αγκαλιάστε, φιλήστε, χαιδέψτε και χορέψτε μαζί με τα μικρά ανθρωπάκια όσο πιο συχνά γίνεται.
- Μην διδάσκετε τόσο πολύ, μάθετε από αυτά που είναι σοφά. Να είστε μαζί τους παρόντες. Για αυτό ήρθαν, ΓΙΑ να μας διδάξουν ! αυτό είναι το μεγάλο τους μυστικό! Ο τρόπος που αγαπούν και συγχωρούν με τα αθώα ματάκια τους και την όμορφη αγνή ματιά τους ας μας συν- κινήσει προς μια αυθεντική στάση αγάπης.
- Δείξτε με την συμπεριφορά σας: “Είμαι εδώ για εσένα”.
- Πείτε: “σ’ αγαπώ γιατί είσαι το παιδί μου” και μόνο αυτό αρκεί.
Είναι ωραίο να δουλεύουμε όλοι μαζί προς ένα νέο σχετίζεσθαι που σκοπό έχει την αρμονική οικογενειακή ζωή, την καλύτερη ποιότητα των σχέσεων και την εκπαίδευση στην γονεϊκή αποτελεσματικότητα. Δεν αρκεί να γίνουμε γονείς, χρειάζεται να κάνουμε σοβαρή δουλειά με τον εαυτό μας πρώτα για να γινόμαστε όλο και καλύτεροι γονείς. Οφείλουμε εκπαίδευση και σκληρή δουλειά στον νέο ρόλο μας γιατί εδώ η αγάπη από μόνη της δεν αρκεί.
Όμως αν όλοι βάλουμε τα δυνατά μας ο κόσμος θα γίνει καλύτερος. Αν διατηρήσουμε με όποιο τρόπο μπορούμε την μαγεία της καρδιάς τους και την απλωσιά της γενναιόδωρης ψυχής τους που μόνο ΑΓΑΠΑ, ίσως μάθουμε από αυτά τα όμορφα πλασματάκια, τα παιδιά μας, να αγαπάμε και εμείς λίγο περισσότερο. Και μην ξεχνάτε πως όσο πιο ευτυχισμένος είναι ο γονέας, τόσο πιο αποτελεσματικός γίνεται και τόσο πιο λειτουργική η οικογένεια που δημιουργεί.
