Τρία τα ερωτήματα για τον νέο αναπροσανατολισμό μας και την πορεία προς την προσωπική και πανανθρώπινη Ανάστασή μας:
Τι θα έλεγε η αγάπη, αν την ρώταγα;
Τι καλό θα έκανε αυτό σε εμένα;
Τι καλό θα έκανε αυτό στον άλλον;
Αν πράττουμε, αν νιώθουμε, αν σκεφτόμαστε σύντονα με αυτά τα ερωτήματα, ο εαυτός μας και ο κόσμος μας θα βελτιωθεί.
Την καταγωγική στιγμή που οι απαντήσεις των τριών αυτών ερωτήσεων αλληλεπιδράσουν και ευθυγραμμιστούν, πολλά μπορούν να πραγματοποιηθούν με αγάπη, ορθή διάκριση, σοφία και θέληση για το καλό.
Ας σταματήσουμε λοιπόν να παλεύουμε με το σκοτάδι και ας εμπνεύσουμε το ενδιαφέρον για το φως. Ας μην ασχολούμαστε άλλο με τα ανθρώπινα πάθη και ας δουλέψουμε για να ανασύρουμε το κρυμμένο πάθος μας. Ας μην αναμετριόμαστε με τις ανθρώπινες αδυναμίες μας και ας οργανώσουμε το συναίσθημα μας και τον νου μας με τέτοιο τρόπο που να προάγει την υγεία, το φως και την Σχέση. Ας αδιαφορήσουμε για το κακό και την α-σθένεια και ας εντρυφήσουμε στο καλό και στην υγεία. Ας αφήσουμε την δυστυχία και ας μελετήσουμε την ευτυχία. Ας εγκαταλείψουμε την απάθεια και ας εφελκύσουμε ορθές σχέσεις συνάντησης, συμμετοχής και καρποφορίας. Ας κατανικήσουμε τον φθόνο κι το μίσος και ας εξασκηθούμε στην ομαδική συνεργασία. Ας αποφύγουμε την επίκριση και ας πορευτούμε προς την σοφία της ορθής σκέψης. Ας σταματήσουμε την φλυαρία του νου και ας αρχίσουμε να μιλάμε με τα έργα μας. Ας αποτινάξουμε την κουλτούρα της ήσσονος προσπάθειας του χωρισμού και ας εγκαινιάσουμε το ανεξάντλητο θαύμα της ορθής συμπόρευσης στις ανθρώπινες σχέσεις. Ας θανατώσουμε την εμμονή της αποδόμησης και ας οδεύσουμε προς την οικοδόμηση ενός ανώτερου κόσμου. Ας απαρνηθούμε την χωριστικότητα και ας πράττουμε τρυφερά και δημιουργικά προς όφελος του συνόλου. Ας καλοσωρίσουμε την αφοσίωση στις εξυψωμένες αρετές μας και ας πορευτούμε συνειδητά, με ακλόνητη εμπιστοσύνη στο θείον του Ανθρώπου.
Με την ζωντάνια της άφθονης ζωής, που πάντα ξεχειλίζει, όταν ο άνθρωπος φτάσει να Αναστηθεί.
Καλή Ανάσταση στις ψυχές μας αγαπημένοι μου!
