Αισιοδοξία

1 . Τι είναι η αισιοδοξία;

Αισιοδοξία είναι η προσδοκία πως όλα θα πάνε καλά στη ζωή ασχέτως εμποδίων και απογοητεύσεων. Είναι η ικανότητα να συνεχίζει κανείς παρόλες τις ήττες, όπου μπορεί να μην νιώθει κυρίαρχος αλλά δεν νιώθει μειονεκτικά. Είναι μια στάση ζωής που βελτιώνεται αν δεν έχει κληροδοτηθεί από τους γονείς και διδάσκεται από την αρχή αν εκλείπει εντελώς. Σχετίζεται με την αυτογνωσία και την αυτοεκτίμηση που αποκτούμε καθώς μας γνωρίζουμε βαθύτερα και αναπτύσσουμε την συναισθηματική νοημοσύνη μας.

Αισιοδοξία δεν σημαίνει αποφυγή, εθελοτυφλία, ροζ συννεφάκι, αμερικάνικο μανιφέστο ευτυχίας. Δεν είναι περνώ καλά, απωθώ τα δυσάρεστα, εστιάζω μόνο στα ευχάριστα. Δεν σημαίνει αγνοώ τις δυσκολίες, αλλά αντιμετωπίζω την ζωή με ενεργητική διάθεση, όχι παθητικά. Διατηρώ μια υγιή προσέγγιση στα δυσάρεστα γεγονότα. Αξιολογώ την δυναμική τους με ορθή διάκριση. Πενθώ όταν χρειάζεται, δεν είμαι μόνιμα σε πένθος. Φοβάμαι όταν συμβαίνει κάτι, δεν ζω μόνιμα σε φόβο. Νιώθω πολλές φορές αδικημένος, θυμωμένος , οργισμένος αλλά έχω επίγνωση πως δεν είμαι τα συναισθήματα μου και έχω την δύναμη να επιλέξω να νιώσω διαφορετικά. Αυτοκυριαρχία και επίγνωση. Είναι βαθύτερη και αφορά την ίδια την χαρά της ψυχής και την επίγνωση αυτής.

Αφορά το χαμόγελο και την αυτοκυριαρχία την ώρα της κρίσης, την υπέρβαση του φόβου την ώρα που σκοράρεις γκόλ στην αρρώστια και τον θάνατο, την αποτυχία και την δυστυχία. Είναι η απάντηση στην αδικία όταν σου κλέβουν τα λεφτά σου και λες θα τα ξανακάνω, όταν σε χωρίζουν και λες θα ξανά αγαπήσω, όταν α- σθενείς και λες θα ξαναβρώ το σθένος μου, όταν σε πικραίνουν και λες θα ξαναγλυκαθώ, όταν βρίσκεις λύσεις στις ανατροπές και δημιουργείς νέες αρχές. Όταν φεύγεις από το σπίτι σου και λες θα φτιάξω σπίτι αλλού, όταν σε κάθε σκοτεινό δωμάτιο του ψυχισμού σου ανάβεις το φως, όταν σε κάθε σύννεφο μαύρο περιμένεις με υπομονή αλλά και βεβαιότητα τον ήλιο να ξαναλάμψει. Όταν συμπονάς το παιδί σου που ταλαιπωρείται αλλά αισιόδοξα περιμένεις να κάνει την δική του υπέρβαση, να ανέβει τον δικό του γολγοθά για να αναστηθεί καθώς απλά συνοδοιπορείς μαζί του, χωρίς να παρεμβαίνεις στην διαδικασία του, όταν το μαθαίνεις να κολυμπάει και το βλέπεις να πίνει λίγο νερό με το κεφαλάκι του μισοβουτηγμένο στο νερό, όταν ακούς να γκρινιάζουν για τα ασήμαντα και με συμπόνοια περιμένεις την λιακάδα της επόμενης μέρας. Όταν δεν παραπονιέσαι για την κακή σου τύχη αλλά προσπαθείς με χαμόγελο και αξιοπρέπεια να βρεις μια λύση, όταν χαίρεσαι με αυτά που έχεις, όχι με αυτά που θέλεις. Είναι καλοπροαίρετη στάση απέναντι στα πράγματα με αποδοχή, με γνώση πως όλα είναι περαστικά και όλα αναμενόμενα. Είναι η ΣΟΦΗ ενήλικη στάση μας απέναντι στη ζωή με τις όποιες δυσκολίες της. Τόσο απλά αλλά και τόσο σύνθετα στην υλοποίηση τους. Είναι να ζεις με πάθος την ζωή με τα εμπόδια της και να την αγαπάς παρόλες τις απογοητεύσεις της και να την χαίρεσαι.

2. Ποιες είναι οι ποιότητες του αισιόδοξου ανθρώπου;

Είναι δημιουργικός!

Βασίζεται στον εαυτό του. Έχει καταλυτική αυτογνωσία. Αποδέχεται χωρίς να εκπλήσσεται συνεχώς. Έχει ισχυρή ψυχική ανθεκτικότητα που πηγάζει από την εκπαίδευση του στην αντιμετώπιση δυσκολιών από μικρή ηλικία και σε μια οντολογική, φιλοσοφική θεώρηση του κόσμου και της ζωής. Πιστεύει στον άνθρωπο και στις ικανότητες του. Κοιτά κατάματα την πραγματικότητα αλλά με απόσπαση. Δεν παίρνει τα πράγματα πολύ προσωπικά αλλά αναλαμβάνει την ευθύνη των αποφάσεων του. Επιλέγει να πράξει ακόμα και αν δεν είναι βέβαιος για το αποτέλεσμα γιατί γνωρίζει πως μπορεί πάντα να γυρίσει στον εαυτό του και να κάνει κάτι άλλο, αν αυτή η επιλογή τον οδηγήσει σε αδιέξοδο. Γνωρίζει τις ανάγκες του. Σέβεται τον εαυτό του και τους άλλους και οι άλλοι τον σέβονται ακόμα και αν δεν τον συμπαθούν. Επικοινωνεί στον εαυτό του και κατ’ επέκταση στους άλλους, την αλήθεια του και είναι ανοιχτός σε κάθε εμπειρία. Κυρίως στην ευαλωτότητα του. Είναι χειμαρρώδης και ορμητικός. Είναι λαμπερός και γελαστός. Είναι παιχνιδιάρης και ονειροπόλος. Είναι δημιουργικός και πρακτικός. Είναι ρεαλιστικός και απογειωτικός. Είναι ζωντανός και ζεστός. Είναι η ολόψυχη κατάθεση της ψυχής του.

3. Τι απαιτείται;

Αναπτυγμένη νοημοσύνη και αγάπη εαυτού, μια νοήμονα αγάπη, δύο στοιχεία που δεν έχουμε όλοι κατακτήσει. Αλλαγή στον τρόπο που ερμηνεύουμε τον εαυτό μας και τα γεγονότα. Ας αναρωτηθούμε τι μας έμαθαν οι γονείς μας. Πώς είναι ο κόσμος μας; φιλικός ή εχθρικός; Πώς είναι η ζωή μας; άδικη και απρόβλεπτη ή κάνει κύκλους και υπάρχει νομοτέλεια μέσα στο χάος; Τι ψάχνουμε μέσα στον λαβύρινθο του νου μας; κοράλια ή καρχαρίες; Όλα γεννιούνται στην αγκαλιά της μνήμης και της φαντασίας. Κάτι που έγινε, κάτι που μπορεί να (ξανα)γίνει μας δημιουργεί άγχος , ανασφάλεια και φόβο. Το ρεαλιστικά αισιόδοξο όμως άτομο πιστεύει πως έχει το σθένος, την ψυχική ανθεκτικότητα να αντέξει την αβεβαιότητα και την απολαμβάνει κιόλας! Βλέπει την ζωή με όρους γεφύρωσης και συνέχειας και προσπαθεί να δίνει πάντα τον καλύτερο του εαυτό. Χρησιμοποιεί στρατηγικές που αποδίδουν την ώρα της κρίσης και επαναπροσδιορίζει την θέση και τους στόχους του σε αντίθεση με το απαισιόδοξο άτομο που δεν ελίσσεται και βλέπει παντού αδιέξοδα.

4. Πώς επιτυγχάνεται;

Η σταθερότητα της αισιοδοξίας είναι το ζητούμενο. Η αλλαγή της οπτικής μας βασίζεται στην εμπιστοσύνη πως όλα θα πάνε καλά τελικά, πως τη ζωή αξίζει να την ζεις και πως έχει ένα νόημα ουσιαστικό για τον καθένα μας. Η νοηματοδότηση της και η αυτογνωσία μας είναι προαπαιτούμενα για αυτό το ταξίδι. Οφείλουμε να έχουμε εντός μας τοποθετηθεί στα βασικά ερωτήματα : ¨Γιατί κάνω το ταξίδι;” ” Είναι το σκαρί μου καλοτάξιδο;” Πώς όμως μπορούμε να νιώθουμε ρεαλιστικά αιδιόδοξοι χωρίς να είμαστε Πολυάννες στο ροζ συννεφάκι; Με την σαφή γνώση του εαυτού μας μπορούμε να νιώσουμε εμπιστοσύνη πως όπως καταφέραμε να έρθουμε μέχρι εδώ, έτσι θα καταφέρουμε να πάμε και παρακάτω. Με αρωγή τις ιδιαίτερες αρετές μας, τις δεξιότητες μας, τα δυνατά σημεία μας, τις ώριμες πλευρές του εαυτού μας, μπορούμε όλα να τα συν-χωρέσουμε και να τα υπερβούμε. Με το να αναλαμβάνουμε σταδιακά όλο και πιο πολλές ευθύνες που να είναι στα μέτρα μας, με το να κάνουμε όλο και καλύτερα τα πράγματα που κάναμε εχθές, από το να στρώσουμε το κρεβάτι μας μέχρι να μαγειρέψουμε για τους φίλους μας μόνοι μας χωρίς βοήθεια. Με το να νιώθουμε πιο άξιοι από εχθές και πιο επαρκείς από προχθές.

Μέσα από πράξεις. Το ευ πράττειν μας τονώνει την αισιοδοξία μας. Με το να ανατρέπουμε λίγο λίγο την εικόνα που έχουμε για τον κόσμο, τις σχέσεις και τον εαυτό μας. Δεν φερόμαστε με κάποιο τρόπο επειδή έχουμε υψηλή ή χαμηλή αυτοεκτίμηση αλλά επειδή τα βιώματα μας έχουν ενισχύσει ή υπονομεύσει την αυτοεκτίμηση μας. Είναι ώρα μόνοι μας να αναλάβουμε να δούμε σε ποιο επίπεδο βρισκόμαστε και να αποκτήσουμε μια σταθερά υψηλή αυτοεκτίμηση που θα βασίζεται στις επιτυχημένες προσπάθειες μας να αντιμετωπίσουμε τα γεγονότα της ζωής.

5. Γιατί να την επιλέξουμε;

Γιατί μας αρέσει η ευνοική προσδοκία, γιατί μας κάνει να εργαζόμαστε πιο δημιουργικά, γιατί μας βοηθά να αποδεχτούμε αυτό που είμαστε ζώντας στο τώρα, απερίσπαστοι από τις μνήμες του παρελθόντος και τις φαντασιώσεις του μέλλοντος. Στηριζόμενοι στην εξελικτική μας πορεία από το παρελθόν μέχρι σήμερα, πράττουμε στο σήμερα δημιουργώντας τα θεμέλια του μέλλοντος μας.

6. Πώς να αλλάξουμε;

Με την επίγνωση πως όλα περνούν. Και πως όλα είναι αναμενόμενα. Κάθε εμπειρία είναι προορισμένη να τελειώσει. Να θυμάστε τις περιφανείς νίκες του παρελθόντος. Έχει δύο λοιπόν παραμέτρους : την βεβαιότητα πως “τα πάντα ρεει”και την επίγνωση πως δεν θα καταρρεύσετε αφού είστε εγγενώς ικανοί να αντέχετε τους κλυδωνισμούς, όπως το αεροσκάφος είναι κατασκευασμένο να αντέχει τις αναταράξεις. Όταν συμβεί το κακό θα πενθήσουμε, θα νιώσουμε δυστυχείς αλλά η διεργασία πένθους κάνει πάντα τον κύκλο της και κλείνει. Όταν προκύψει ένα πρόβλημα, θα το αντιμετωπίσουμε με επιτυχία, φροντίζει ο άνθρωπος για αυτό, η ίδια του η φύση.

Είμαστε φτιαγμένοι για να αντέχουμε τους κλυδωνισμούς. Είμαστε φτιαγμένοι για να κλαίμε και να γελάμε συγχρόνως, για να σηκωνόμαστε όταν πέφτουμε, για να ξυπνάμε κάθε φορά που κοιμόμαστε. Αγκυλωνόμαστε απλά γιατί μας πιάνει στις δαγκάνες του ο φόβος. Η δυστυχία είναι το πιο σύνηθες φαινόμενο στη ζωή. Δεν νιώθουμε καλά γιατί φοβόμαστε, γιατί νιώθουμε λίγοι, γιατί δεν επιτυγχάνουμε πάντα, γιατί δεν μας αρέσουμε, γιατί νιώθουμε πως δεν μας αποδέχονται, γιατί εστιάζουμε στην έλλειψη, στον θάνατο, στην ασθένεια, στην φτώχεια. Γιατί βαριόμαστε να κάνουμε την δουλειά που χρειάζεται για να γνωρίσουμε τον εαυτό μας. Η έλλειψη αυτογνωσίας μάς καθιστά δυστυχείς και κινούμαστε στην περιφέρεια, φίλοι, ταξίδια, δουλειές, τρεχάματα, ύλη , ποτά, τσιγάρα, τηλεόραση, προκειμένου να ανακουφιστούμε βραχυπρόθεσμα. Και όμως το μυστικό είναι πως υπάρχει η δυνατότητα να μαθητεύσουμε όλοι σε έναν άλλο τρόπο ζωής. Σε μια άλλη μαθητεία χαράς και επίτευξης.

7. Πρακτικά.

Η αισιοδοξία καταστρέφει το σύνδρομο του ανικανοποιήτου. Ελέγξτε με την βοήθεια του παρατηρητή τις σκέψεις σας και χαμογελάτε λίγο πιο συχνά. Μην γκρινιάζετε. Να πράττετε για το καλό σας και το καλό του άλλου. Να επιλέγετε με ορθή διάκριση ποια πόρτα θα ανοίξετε και σε ποιον διάδρομο θα μπείτε. Οι επιλογές είναι σημαντικές. Να θέτετε ρεαλιστικά αισιόδοξους στόχους που να είναι εφικτοί γιατί αυτά τα μικρά βήματα καθορίζουν την πορεία μεγάλων αλμάτων.

Και κυρίως όταν σας σερβίρουν αισιοδοξία στο “καφέ της χαράς” πείτε ευχαριστώ, θα πάρω!!! Στην υγειά σας!